نوع غذا و خوراک مصرفی هر قوم و ملتی جلوه ای از فرهنگ و آداب و رسوم آن ملت است. ویل دورانت در تحلیل خود از مدنیت، شیوه غذا خوردن و آماده سازی آن را بنیاد تمدن بشری می داند.از گذشته های دور، نوع خوراک مصرفی هر جامعه به شرایط، ویژگی های طبیعی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و مذهبی آن قوم بستگی داشته است. رفته رفته با تبادلات فرهنگی بین ملت ها، جوامع مختلف با انواع غذا خوردن یکدیگر آشنا شدند، در این میان بسیاری از کشورها، دارای آنچنان غذاهایی بوده اند که به ذائقه دیگران نیز خوش نشسته و موجب اشتیاق سایر ملل به خوردن غذاهای آن کشور شده. از این رو ذائقه بسیاری از مردم دنیا با غذای ایرانی آشناست. جهانگردانی که به ایران سفر کرده اند، با بازگشت به کشور خود، خوردن چلو کباب و انواع خورشت های ایرانی و غذاهای ایرانی را هم مانند بسیاری از جذابیت ها و دیدنی های ایرانی، در خاطر خود مرور می کنند.